Góry Bialskie

Ciekawe dlaczego Góry Bialskie pół wieku temu nazywano śląskimi Bieszczadami. Dlatego, że takie zaciszne? Przecież Bieszczady kojarzą się z karawanami wycieczek, które mijają się na połoninach, z tłokiem na polach namiotowych, z dziesiątkami mikrobusów dowożących turystów gdzie chcą. Tutaj, na ziemi kłodzkiej, takiego krajobrazu nie ma. Tutaj nie ma nawet połowy schronisk co w Bieszczadach. A skąd się wzięła pomyłka pokutująca przez dziesięciolecia, jakoby Bialskie miały być osobnym pasmem górskim?

I tu na krótką chwilę trzeba by zajrzeć do historii. Początkowo po drugiej wojnie światowej, gdy ustalano nazwy pasm górskich na Ziemiach Odzyskanych, rzeczywiście Bialskie nie były uznawane za samodzielne pasmo. Potem przyszły ciemne lata stalinizmu (1950-1956). Strefa przygraniczna pustoszała, a w okolicy Stronia Śląskiego poszukiwano rud uranu. Od roku 1956 zaczęto poznawanie gór niejako od nowa. Granica z Czechosłowacją była wtedy szczelnie zamknięta i po prostu zabrakło całościowego spojrzenia na tę część gór. Jeśli się spojrzy niejako z lotu ptaka albo od strony czeskiej, widać jak na dłoni, że Bialskie są po prostu integralną częścią Gór Złotych. Patrząc tylko od strony ziemi kłodzkiej, można było odnieść odwrotne, mylne wrażenie. Dlatego przez lata Góry Bialskie były umieszczane na mapach razem z Masywem Śnieżnika, a nie z resztą Gór Złotych. Dopiero pod koniec XX wieku geografowie (pierwszym był chyba Jacek Potocki) zaczęli przypominać, że Góry Bialskie są integralną częścią Gór Złotych.